Supraventriküler Taşikardide Engelleyici Semptomların Sıklığı (Kathryn A. Wood, RN, PhD; Barbara J. Drew, Rn, PhD; Melvin M. Scheinman, MD tarafından yazılan makaleye dayanan özet, orijinal olarak Amerikan Journal of Cardiology dergisinde yayınlandı, 15 Ocak 1997, sayfa 145-149.) Klinisyenler arasında olan genel bir inanç, supraventriküler taşikardinin (SVT) genellikle benign olduğudur. Ancak, SVT olan hastalarda engelleyici semptomların insidansı, geniş çapta araştırılmamıştır. Bu araştırmacılar, ilgili olan kalp hastaklıklarının ve iyi sol ventriküler fonksiyonlarının düşük insidansına karşın, radyofrekans ablazyon için başvuran 167 SVT deneğinde SVT ile ilgili olan potansiyel olarak engelleyici ve yaşamı tehdit eden semptomlar ile ilgili olan yüksek bir sıklık olduğunu bulmuşlardır. Bu çalışma, aşağıda belirtilenler için tasarlanmıştır: SVT olan hastalarda klinik semptomların açıklanması Ani ölçüm, senkop ve diğer engelleyici semptomların insidansının belgelenmesi Bu semptomların taşikardi mekanizması tarafından farklılık gösterip göstermediklerinin belirlenmesi Senkopun prediktör değişkenlerinin tanımlanması Veriler, radyofrekans ablazyonu için başvuran SVT olan 167 konsekütif hastanın çizim tekrarlarından toplanmıştır. Ayrıntılı olarak, en sık görülen semptomlar; palpitasyon (%96), baş dönmesi (%75), ve nefes darlığıdır (%47). Araştırmacılar; 33 deneğin (%20) palpitasyonlar tarafından önde gelen senkopun en az bir episodunu raporladıklarını bulmuşlardır. Faaliyetlerin acil durdurulmasını gerektiren ciddi presenkop, hastaların %35'inde raporlanmıştır. Yirmi altı hasta (%16) için, aritmi yönetimi için en az bir harici doğrudan akım şoku gerekmiştir. Üç hastada (%2), öldürücü nitelikte olmayan kardiyak arrest ve Wolff-Parkinson-White sendromu görülmüştür. Yazarlar aynı zamanda belirtmişlerdir ki; diğer çalışmalar, SVT hasta deneklerinde meydana gelen %2-%4.5 oranında durdurulan ani kardiyak ölümü için sıklıkları da raporlamışlardır. Taşikardi mekanizması, aşağıda belirtilen şekilde tablo haline getirilmiştir: 64 hastada atrioventriküler nodal reentrant taşikardi (AVNRT), 59 hastada atrioventriküler-karşıtı taşikardi (AVRT), 22 hastada atriyal taşikardi ve 22 hastada atriyal çarpıntı. İstatistiksel olarak gruplar arasında şaağıda belirtildiği üzere yaş ve cinsiyet açısından anlamlı farklılıklar not edilmiştir.