Pediatrik Paroksimal Supraventriküler Taşikardiye Anlaşılması Kolay bir Bakış ( Valerie G.A. Grossman, RN, CEN, CCRN tarafından yazılan makaleye dayanan bir özet, orijinal olarak Journal of Emergency Nursing dergisinde yayınlandı, ,Ağustos 1997, sayfa 367-373.) Paroksimal supraventriküler taşikardi (PSVT), sıklıkla çocuklarda taşiaritmi olarak ortaya çıkar. Her 250-1000 çocuktan 1'inde teşhis edildiğinde, PSVT, uterus da dahil olmak üzere bir çocuğun yaşam döngüsündeki çeşitli zaman noktalarında ortaya çıkabilir. Doğumdan sonraki 10 ay içerisinde, PSVT, teşhis edilen bebeklerin %93'ü tarafından ortaya çıkar, ancak bu çocukların %35'ş; erken çocukluk döneminde PSVT'nin yinelenmesi durumuna maruz kalır ve çoğunluğu 5 ile 8 yaşları arasındadır. Geniş şekilde açıklandığında, PSVT, ani başlangıçlarla ve görünür P dalgaları göstermeyen spontane gelişerek yardımcı olan her türlü hızlı, düzenli disritmiden (böylece daha belirgin bir tanımlamayı imkansız hala getirmektedir) bahsedilmektedir. PSVT vakalarının benzer EKG özelliklerini göstermesi durumunda, fizyolojik mekanizma da değişkenlik gösterir. Genel olarak, prematüre atriyal ya da ventriküler kontraksiyon, sinüs nodu hızlandırması ya da jonksiyonel kaçış atımı ile sinüs duraklamaları; PSVT'nin sık görülen belirtilerdir; ancak, pediatrik PSVT'nin en az 16 farklı tibi tanımlanmıştır. Bunlarda, çoğunluğu, ya artan otomatiklik ya da kardiyak kondüksiyon sistemi içerisinde reentry ile bağlantılı olabilir. Neyse ki, PSVT işaretleri ve semptomları tanımlanmıtır ve tedavinin tanılanmasında ve seçilmesinde bir rehber olarak kullanılabilmektedir. Bebeklerde ve çocuklarda, kalp hızı, sırasıyla dakikada >220 ya da >150-250 atımdır, ve ani bir başlangıç ve ritmin kesintili olarak durması ile birleşmiştir, QRS değeri 0.08-0.12 saniyeden düşüktür, atım değişkenliği olmadan düzenli bir ritim vardır ve orana bağlı olan bir ST depresonu 1-8 mm arasındadır, bu sayılanlar güvenilir göstergelerdir. İlaveten, bebeklerin aileleri; soluk benizlilik, zayıf yemek yeme, uykusuzluk, duyarlılık ve / veya kusma raporlayabilirler öyle ki daha büyük çocuklarda; göğüs ağrısı, sersemlik, soluk benizlilik, nefes darlığı ve / veya palpitasyonlar raporlanabilir. PSVT geçmişi olan çoğu çocuğun kendi episodlarını bağımsız olarak vagal manevralar yoluyla dönüştürebilecekleri öğretilmesine rağmen (öğürtü, kusma, öksürük, nefes tutma, vs.), "...öncesinde PSVT geçmişi olmayan ya da bilinen PSVT geçmişi olan olan tüm pediatrik hastalarının hemen acil bölümüne transferleri semptomatiktir ya da hemodinamik olarak kararsız bir durumdur." Bu yazara göre, "Kardiyak içerik olmayan semptomatik hastalar için tedavi seçeneği, IV adenozin uygulamasıdır." Güçlü etkinliğine ilaveten, adenozinin kısıtlı yan etkileri vardır ve yarı ömrü yalnızca 5 - 10 saniyedir. Yazar aynı zamanda belirtmektedir ki, verapamil ve propranololün intravenöz infüzyonlarının bazen yetişkinlerde PSVT için kullanılırken, bu ilaçlar, genç pediatrik hastalarda kontraendikedir ve "kardiyovasküler çöküntüye, profund bradikardi ve daha genç çocuklarda ölüme neden olan uzun süreli adrenerjik ve kalsiyum kanal blokajı ile sonuçlanabilirler." Pediatrik PSVT'nin uzun süreli tıbbi tedavisi için diğer seçenekler; digoksin digoxin (Wolff-Parkinson-White sendromu olan çocuklar haricinde) ya da digoksinin yararlı olmadığı durumlarda, oral propranololü içerir. Kalsiyum kanal bloklayıcıları, genellikle etkin değildir. Yalnız tıbbi tedarikçileri degil aynı zamanda çocukları, aileleri ve PSVT semptomlarına ve tedavisine istinaden diğer aile üyelerinin eğitimi için nadiren hayatı tehdit eden, pediatrik PSVT eğitimleri mevcuttur. Ev yönetim teknikleri, çocuklara ve diğer aile bireylerine öğretilmelidir ve gerekli olması durumunda, uygun tıbbi tedavi yöntemleri de derhal uygulanmalıdır.